zlota

Jako pierwszy zaprezentuję amortyzowany bagażnik rowerowy do przewożenia sprzętu foto.
Pomysł zrodził się gdy zastanawiałem się jak połączyć dwie przyjemności:jazdę na rowerze i fotografię. Długo rozważałem plecak,ale latem dystans kilkunastu czy kilkudziesięciu kilometrów z plecakiem to spocone plecy i niepełna swoboda ruchów. Wpadłem więc na pomysł „miękkiego” przewożenia mojego kochanego SAMA (Samsung GX20).Do realizacji pomysłu wykorzystałem bagażnik pod-siodłowy mocowany na rurę siodełka. Przeciąłem go blisko mocowania i wykonałem przegub. Na bagażnik zamocowałem kuferek rowerowy,który zaopatrzyłem we wkład z gąbki z wyciętymi komorami na poszczególne akcesoria. Resorowanie wykonałem z dwóch niklowanych rurek w środek których włożyłem odpowiednio dobraną sprężynę. Po zamontowaniu wszystkiego na rower w kuferek włożyłem balast odpowiadający wagą mojemu sprzętowi i sprawdzałem zakres pracy resorowania. Metodą prób i błędów dobrałem sprężynę,która nie doprowadzała do „dobijania” bagażnika ale była również odpowiednio miękka. Poza tym otwory w cieńszej rurce amortyzatora umożliwiają mi regulację „twardości: zawieszenia.
Zestaw przeszedł chrzest bojowy i muszę powiedzieć że skomplikowany sprzęt jakim jest lustrzanka czuje się dobrze w kuferku na drogach i bezdrożach.

Flash z systemem mocowania a'la Cokin

Stare przysłowie pszczół mówi „kto nie ma miedzi ten na tyłku siedzi”.Mnie to nie dotyczy :)
Jako że ze względów finansowych póki co nie mogę sobie pozwolić na lepszą lampę,postanowiłem swojego wysłużonego aczkolwiek porządnego Metz-a „podrasować”.Kto ma lampy w układzie poziomym,doświadczył zapewne niedogodności związane z mocowaniem dodatkowego osprzętu. Ja to rozwiązałem w prosty sposób-zamocowałem nad i pod palnikiem fragmenty korytka elektrycznego spełniające rolę szyn-prowadnic. Te szyny-prowadnice zamocowałem przy pomocy kleju typu kropelka i dodatkowo nawierciłem płytkie otworki Ø1mm i wkleiłem w nie kawałki druciku miedzianego(również klejem kropelka).Dzięki takiemu rozwiązaniu mogę eksperymentować z różnego rodzaju płytkami spełniającymi rolę dyfuzorów celem „zmiękczenia” światła błyskowego. W tym „systemie” wykonałem również makro-dyfuzor który poprzez wsunięcie mocuję do Lampy. Nie polecam tego rozwiązania właścicielom nowych lamp kupionych z ciężkie pieniądze:)

Power grip do Samsunga GX20

Po lekturze w internecie postanowiłem zamówić grip do Pentaxa K20D/K10D.Po przybyciu urządzenia na miejsce okazało się że wystające części obudowy ponad blaszaną podstawę gripa uniemożliwiają prawidłową współpracę z aparatem. Przystąpiłem więc do oszlifowania całego plastiku wystającego ponad. Czynność jest niezbędna z tego względu,że grip nie przylega do podstawy aparatu a tym samym wyłącznik na podstawie gripa po prostu nie załącza urządzenia. Po zeszlifowaniu wszystko zaczęło działać jak należy. Jedynym minusem zastosowania niekompatybilnego urządzenia jest uskok w okolicach gripa w aparacie. Ta mimo wszystko niewielka niedogodność jest warta przeróbki gdyż oryginalny grip do GX-20 to koszt 300-600 zł.Różnicę zaznaczoną kolorowym kółkiem wypełniłem w wymodelowałem POXILINĄ i pomalowałem na czarno. Ja swój nabyłem w Hong Kongu za równowartość 120 zł. Myślę ze się opłacało a ryzyko zeszlifowania jest niewielkie i cała operacja zakończyła się w 15 minut. Do oszlifowania użyłem mini szlifierki modelarskiej z cylindrem z papieru ściernego. Dzięki temu przedsięwzięciu mój korpus wyposażony jest w poręczny dodatek ułatwiający pracę przy kadrowaniu pionowym. Dodatkowo w komorze gripa jest miejsce na dodatkowy akumulator,schowek na kartę pamięci i pilot zdalnego sterowania.

UWAGA-jeśli nabędziecie Power grip z kołkami ustalającymi to należy jedynie odkręcić ten od wąskiej strony.Dwa umiejscowione strony w części grubszej pasują idealnie w otwory Samsunga.

Nie polecam usuwać wszystkich kołków gdyż zakręcony grip wykonuje niewielki ale zawsze ruch który może uszkodzić wtyk z pinami. Pozostawienie dwóch kołków powoduje unieruchomieniem „przystawki” co daje pewność,że nic nie wyłamiemy.

Linie pomocnicze na matówce

Przeglądając internet natrafiłem na matówki Katz Eye do których trzeba dopłacić ekstra 45 $ za linie pomocnicze tzw. Grid. Postanowiłem więc spróbować sił i dokonać podobnej operacji na mojej taniej chińskiej matówce. Do „zabiegu użyłem narzędzi pokazanych na rys.1

Pierwszą czynnością jest narysowanie siatki linii na kartce-najlepiej z papieru milimetrowego. Zewnętrzne linie obrysowe kształtu matówki proponuje wykonać dłuższe co ułatwi nam potem operowanie linijką. Proponuję dokładnie zmierzyć wysokość i szerokość matówki(u mnie pobieżny pomiar wskazał 24x17 mm).Następnie wyznaczamy układ linii jaki nam się tylko spodoba; ja postanowiłem wykonać klasyczne linie trójpodziału. Ktoś kto specjalizuje się w panoramach może wykonać sobie jedynie linie pomocnicze poziome. Jednym słowem obowiązuje tu zasada pełnej dowolności. Po wykonaniu siatki na papierze kładziemy na niej matówkę powierzchnią styczną z pryzmatem do góry czyli jednym słowem w naturalnym położeniu w aparacie. Na spód linijki przyklejamy jakiś materiał chroniący przed porysowaniem(ja w tym celu nakleiłem kawałek czarnej folii samoprzylepnej. Jeśli już mamy matówkę ułożoną równo na liniach,przykładamy linijkę do poszczególnych punktów i za pomocą skalpela trasujemy poszczególne linie. Proszę pamiętać aby skalpel nie był mocno dociskany gdyż spowoduje to niepotrzebne pogrubienie.

Nie mając folii zabezpieczającej matówkę operację wykonywałem na „otwartym organizmie” i muszę powiedzieć że żadne rysy nie powstały na jej powierzchni. Jako że moje palce miały kontakt z powierzchnią matówki,profilaktycznie umyłem ją w wodzie z niewielkim dodatkiem płynu do naczyń i wytarłem do sucha delikatną ściereczką z mikrofibry.

Muszę powiedzieć że w wielu przypadkach linie pomocnicze uchronią nas przed krzywym horyzontem i innymi krzywiznami. Zabieg jest banalnie prosty a oszczędzamy w ciągu 10-20 min. 45 amerykańskich dolarów